طبق دستورالعمل اجرایی در آموزش و پرورش، مدیران و معاونین مدارس، موظف به تدریس در مدرسه هستند.

به گزارش راه اترک، تفکیک وظابف در محیطهای اداری، هم نظم کاری را به همراه دارد و هم می تواند راندمان و بهره وری را افزایش دهد.

البته واقعیت این است که اگر این تفکیک کاری در صنعت باشد، هرچه جزئی تر شود، ننتایج اقتصادی بهتری به همراه خواهد آورد ، هرچند فرسودگی را برای کارگران به همراه خواهد آورد که آنهم با یک برنامه ریزی درست قابل حل می باشد.

اما در حوزه انسانی و اداری تفکیک مسئولیت به صورت کاملا جزئی ، هم راندمان کاری را کاهش می دهد و هم موجب هدر رفت زمان و نیروی کار خواهد شد.

برخی برنامه ریزان حوزه اقتصاد در ساماندهی زمان کار، اجرای برنامه ی کار در منزل(دورکاری) را پیشنهاد دادند. البته این امر در اجرا موفق نبود.

در حوزه ی آموزش و پرورش، ابتدا دولت اقدام به تفکیک مسئولیت در مسئولین اجرایی خود کرد.

مدیریت، معاونین ، کارشناسان مسئول، کارشناس، متصدی و ... در قسمت ادارات آموزش و پرورش و مدیر، معاونین آموزشی، پرورشی، اجرایی، مربی پرورشی ، حسابدار و ... اما در عمل آنچه در برخی مناطق مشاهده شد، هدررفت نیرو و معطل ماندن آنها در محل کار بود.

راه حل دوم که برخی از تحلیل گران آن را نیز شتابزده و بدون تحقیق علمی، می دانند، تعیین ساعات تدریس برای عوامل اجرایی در مدارس در زمانهای معطلی کاری بود.

کاری که اجرای آن تبعات مختلفی را به همراه داشته و خواهد داشت.

آنچه مشخص است، ساعت تدریس، هم زمانش مشخص است و هم تغییر مدام و غیبتهای پی در پی دبیران، موجب قطع مکرر و وقفه در امر تدریس و کاهش کیفیت آموزش خواهد شد.

مسلما جلسات مکرری که سطوح بالاتر آموزش در ادارات آموزش و پرورش برای مدیران و عوامل اجرایی مدارس خواهند گذاشت و انجام امور مختلف آموزشی، کنترل مدرسه و پاسخگویی به والدین و ... موجب یاجاد وقفه های مختلف آموزشی برای مدیران در ساعات موظف تعیین شده برای تدریس آنان خواهد شد و این امر برای دانش آموزان و علم آموزی آنان بسیار مخاطره آمیز خواهد بود.

امیدواریم مسئولین وزارت آموزش و پرورش یک بازنگری کلی در خصوص تدریس مدیران و معاونین و ... صورت دهند و جامعه آموزشی را از این مشکل برهانند.

انتهای پیام/جامی