درد و دل نیلکوه استان گلستان با دماوند را در قالب شعر، در خبر ما بخوانید.

 به گزارش راه اترک، در متن زیر، دردل کوه نیلکوه(رستم) در استان گلستان را  با کوه دماوند در قالب شعر نو می‌خوانید. 

نیلکوه این پسر زخمی در بند نوشت
دردهای دل خود را به دماوند نوشت

«ای دماوند ببین بال و پرم می سوزد
آه تب دارم و انگار، سرم می سوزد

برس ای دوست به دادم که دلم ویران شد
سوختم، تا همه خاکستر من ، سیمان شد

بر سر و صورت من زخم جدیدی وا شد
بدنم باعث خوشبختی بعضی ها شد

جای این که همه دم عود ز من برخیزد
قسمتم هست، فقط ، دود ز من برخیزد

ای دماوند اگر من پسری بد هستم
(اما)
مایه ی لذت هر زائر مشهد هستم

تو اگر پارتی زِ هر نقطه ی تهران داری
و به دردِ دلِ درمانده ام، ایمان داری

به رئیسان و وزیران سفارش کن که...
مرحمت کرده از ایشان تو خواهش که...

یار دیرینه ی تو تاج گلستان، بشود(رفت)
نگذارید که تاراج، گلستان بشود»(برود)

متأسفانه سالهاست نیلکوه در ادامه جنگل های هیرکانی با مدیریت و موافقت مسیولان وقت تبدیل به کارخانه آلاینده سیمان در حاشیه پارک ملی گلستان و دل شهرهای شرق استان شده تا زخمی باشد بر محرومیت مناطق محروم.

انتهای پیام/