خانه ی جن در ایران پیدا شد .
به گزارش اترک به نقل از پایگاه تبیان:
بندر قديمى تيس سابقه اى چندين هزارساله دارد. قدمت اين روستا را 2500 سال برآورد مي کنند و نام آن در کتاب‌هاي مربوط به فتوحات اسکندر مقدوني به عنوان «تيز» مشهور بوده که به مرور زمان به تيس تبديل شده است. در آثار مورخين و جغرافي‌دانان دوره اسلامي از جمله «مقدسي» (مورخ سده چهارم ه .ق) از آن به عنوان «بندر تزيا» يا «تسي»، ياد شده، که در مسير راه دريايي کرانه‌هاي جنوبي ايران قرار داشته است و مرکز تجارت شکر ايالات مکران و گندم سيستان بوده است.
تيس، امروز روستايي است که در محدوده منطقه آزاد چابهار قرارگرفته و در مسير ارتباطي جابهار- کنارک به عنوان يک مقصد گردشگري شناخته مي شود. با قلعه ها، قبور و چاه هاي باستاني که از وجود تمدني بسيار قديمي حکايت مي کنند. رودخانه «لاوري» از ميان روستا مي‌گذرد و «خليج چابهار» در غرب آن قرار دارد. با تمام اين ها، تيس يک روستاي کوهپايه اي به شمار مي آيد.
کجا برويم؟
در سفر به تيس مي توانيد «پيل بند» و «غارهاي بان مسيتي» و نقاشي هاي عجيب و غريب آن را ببينيد. چاه باستاني «تيس کوپان» و گورهاي مرموز «تپه نهادي» و قلعه پرتغالي ها هم از جاذبه هاي گردشگري اين روستا به شمار مي آيند که ديدن آنها خالي از لطف نيست. بله! قلعه پرتغالي ها! اين قلعه البته هيچ ارتباطي به قلعه پرتغالي هاي هرمزگان ندارد. در جنوب ايران قلعه هاي زيادي وجود دارد که بانيان آنها پرتغالىها بوده اند. اين کشور نخستين كشور استعمارگرى بود كه در سال 912 ه.ق (1506م) به درياى مكران حمله كردند و به فرماندهى آلبوكرك بر چابهار و تيس تسلط يافتند و تا سال 1031 ه.ق چيرگى خود را حفظ كردند. انگليسىها بعد از پرتغالىها در قرن 17 ميلادى و در سال 1616م. (1026ه.ق) به اين منطقه وارد شدند.
معماري بنا به ويژه اتاق‌ها و ايوان‌ها به کاروانسراي شاه عباسي بيستون شباهت دارد. در سه طرف حياط، حره‌ها و اتاق‌هايي قرار دارند. آثار دو برج بزرگ در طرفين ساحلي بنا ديده مي‌شود. برج سمت راست شامل يک اتاق، ايوان و شاه‌نشين است که بر روي هرمي مکعب مستطيل، پي‌سازي شده و يک برج با منار بر روي آن قرار گرفته است. مصالح به کار رفته در ساخت قلعه شامل آجر، سنگ و گچ است. آثار و تزييناتي از آجر و سنگ نيز، در اطراف گلدسته‌ها باقي مانده است. مناره مذکور با ارتفاع 5/6 متر کاربرد ديدباني داشته و برد دهانه خليج تيس اشراف دارد. سبک معماري و نوع مصالح به کار رفته در مناره به سبک سلجوقي است. تعميرات بعدي آن به سبک صفوي و قاجاري صورت گرفته است. آثاري از بقاياي آب‌انبارهايي از سنگ و ساروج و گچ نيز قابل مشاهده است.
در بيرون ديوار بلند قلعه، آثار چاهي به جا مانده که در سنگ و صخره کنده شده و لبه آن با استفاده از سنگ و ساروج محکم شده است. در سقف قلعه از چوب‌هايي استفاده شده که از نقاط ديگر آورده شده‌اند. تزيينات دور منار و آجرچيني به سبک تزيينات مناره‌هاي دوره سلجوقي است.
قلعه بلوچ گت: قلعه بلوچ گت هم يکي ديگر از قلعه هايي است که مي توانيد آثار آن را بر بالاي کوهي مرتفع ببينيد. در داخل قلعه، بقاياي دو مقبره هرمي برجسته از سنگ و ساروج و مشابه مقابر اسلامي ديده مي‌شود. آثاري از حصار و باروي قلعه نيز، در پيرامون محوطه اصلي و اطراف دژ فوقاني به جا مانده است. چندين چاه به منظور تأمين آب مورد نياز، در صخره حفر شده‌اند. در روي قلعه آب انبارهايي از سنگ و ساروج و گچ، در درون صخره تعبيه شده که آب مورد نياز را از پاي قلعه به داخل اين آب انبارها هدايت مي‌کرده‌اند. اين قلعه داراي موقعيتي ممتاز با ديد کافي به دريا و دور از دسترسي مهاجمان بوده است
غارهاي بان مسيتي: در دامنه کوه شهباز بند، يک غار طبيعي و دو غار مصنوعي در کنار هم واقع شده‌اند. مجموعه اين غارها، در زبان محلي به نام «بان مسيتي» ناميده مي‌شوند. غار اول، طبيعي و به صورت نيم دايره است که با تراشيدن ديواره کوه، داخل غار و دهانه آن توسعه پيدا کرده است. درون غار مقبره کوچکي با ديواره‌هاي گچي و سفيد رنگ وجود دارد که گنبدي کوچک بر فراز آن احداث شده است. در ورودي مقبره رو به دره تيس و به موازات دهانه ورودي غار واقع شده است. بر روي ديواره‌هاي مقبره با جوهر قرمز و بنفش خطوط و علاماتي نقش گرديده که به خط گجراتي و هندي شبيه است.
يک غار مصنوعي در سمت راست غار طبيعي به فاصله هفت قدم قرار دارد که آثار تراش به خوبي در آن آشکار است. دهانه مخروبه آن، هشتاد سانتيمتر ارتفاع دارد و سقف آن کوتاه است. به فاصله 50 متر در سمت چپ غار اصلي، غار سوم قرار دارد که طول دهانه قوسي آن حدود 20 متر است. ظاهراً اين غارها جزو يک واحد تأسيساتي ساختمان بوده و به منزله حجره‌ها و توقفگاه‌هايي براي معبد يا پرستشگاه بوده است. از سطح زمين تا دهانه غار، پله‌کاني وجود داشته که آثار آن باقي مانده است.
کوه و دريا: دور تا دور تيس را ارتفاعات شهباز و لاوري، احاطه کرده اند و کوه هاي مينياتوري اين روستا يکي از ديدني ترين و منحصر به فردترين جاذبه هاي گردشگري آسيا به شمار مي رود.
ساحل تيس به دليل آنکه عمق آب تا فاصله صدها متر تقريباً يکسان و کمتر از قد طبيعي انسان است، موقعيت منحصر به فردي دارد. سدهاي تيس در دو طرف دماغه قراردارند که قلعه تيس بر روي آن واقع است. آثار اين سدها به ارتفاع 20 سانتيمتر باقي است و در ساخت آنها از سنگ هاي تراشيده شده و سنگ هاي دريايي تيز و بلند ملات ساروج استفاده شده است. تقريباُ اين سد ها هشت متر ارتفاع داشته‌اند که 6/4 متر آن به مرور زمان در زير ماسه هاي ساحلي مدفون شده است. انتهاي يکي از آنها به کوه پيل بند و ديگري به کوه شهباز بند منتهي مي شده که به عنوان مانعي از هدر رفتن آب شيرين ناشي از باران جلوگيري مي‌کرده‌اند
بد نيست بدانيد که در مسير جاده کنارک و چابهار و در 9 کيلومتري شهر و در داخل محدوده سازمان، ساحل تيس با آلاچيق و سينماي روباز و رستوران محوطه اقامتي دلپذيري را فراهم آورده است.
چه بخريم؟
اگر گذارتان به تيس افتاد فراموش نکنيد که از صنايع دستي اين روستا سوغات ببريد. صنايع دستي اين روستا سوزن دوزي است و علاوه بر آن، آبزيان تاکسيدرمي شده، ادويه محلي، گل رس گل‌افشان، حصيرهاي بافته شده، انواع و اقسام زيورآلات زنانه (که از گوش ماهي يا صدف‌هاي ريز توليد مي‌شوند) و خوراکي‌هاي محلي هم از ديگر سوغات اين شهر هستند.
چه بخوريم؟
براي خورد و خوراکتان هم در تيس مي توانيد سراغ غذاهاي محلي اين روستا برويد و قليه ماهي، پکوره، شيلانچ، مرباي خرما، حلواي خرما، ميگو پلو و سبزي پلو با ماهي را امتحان کنيد..