حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام در نهج البلاغه ویژگیهای دانشمندان واقعی را بیان می فرمایند.

حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام می فرمایند:«بدانيد بندگانى كه نگاه دار علم خداوندند، و آن را حفظ مى كنند، و چشمه هاى علم الهى را جوشان مى سازند، با دوستى خدا با يكديگر پيوند داشته و يكديگر را ديدار مى كنند.

جام محبّت او را به همديگر مى نوشانند، و از آبشخور علم او سيراب مى گردند.

شك و ترديد در آنها راه نمى يابد، و از يكديگر بدگويى نمى كنند. سرشت و اخلاقشان با اين ويژگى ها شكل گرفته است، و بر اين اساس تمام دوستيها و پيوندهايشان استوار است.

آنان، چونان بذرهاى پاكيزه اى هستند كه در ميان مردم گزينش شده، آنها را براى كاشتن انتخاب و ديگران را رها مى كنند.

با آزمايش هاى مكرّر امتياز يافتند، و با پاك كردن هاى پى در پى خالص گرديدند.»

نهج البلاغه - خطبه 214 - صفحه 441 - ترجمه محمد دشتی - انتشارات اتقان