حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام در نهج البلاغه، روش برخورد با امرا را به گونه ای که در آنها انگیزه مثبت برای فعالیتهای خدیی کند، بیان می فرمایند.

حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام می فرمایند:«پس از ياد خدا و درود همانا تو از كسانى هستى كه در يارى دين از آنها كمك مى گيرم، و سركشى و غرور گناهكاران را در هم مى كوبم. و مرزهاى كشور اسلامى را

كه در تهديد دشمن قرار دارند حفظ مى كنم.

پس در مشكلات از خدا يارى جوى، و درشتخويى را با اندك نرمى بياميز.

در آنجا كه مدارا كردن بهتر است مدارا كن، و در جايى كه جز با درشتى كار انجام نگيرد، درشتى كن، پر و بالت را برابر رعيّت بگستران، با مردم گشاده روى و فروتن باش، و در نگاه و اشاره چشم، در سلام كردن و اشاره

كردن با همگان يكسان باش، تا زورمندان در ستم تو طمع نكنند، و نا توانان از عدالت تو مأيوس نگردند. با درود»

نهج البلاغه - نامه شماره 46 - ترجمه محمد دشتی - انتشارات اتــــقان