شعری خطاب به ماهواره : داشتنت دیگر قبیح و زشت نیست.

این شعردر وبلاگ جنگ با بی عدالتی کار شده است.

ماهواره کجا بردی مرا      

دور کردی ، سر و، آن سر سرا

علم در حال ترقی بود در خاک من

آمدی و خواب کردی تو جوانان مرا

توی تهران و جاهای دگر

من برای آگهی ، هی بلرزانم زمین و خاک را

هر چه می لرزم نمی گیرد کسی دست مرا

کس نمی گردد آگه از این پس لرزه ها

ماهواره کجا بردی جوانان مرا

پوشش و ارزش هدفهای تو بود

غیرت و مردانگی سیبل تو بود

کار تو هر روز حمله بر اینها بوده است

حق بگویم تا کنون خیلی موفق بوده ای

پوشش و ارزش کمی کم رنگ شد

غیرت و مردانگی بی رنگ شد

صفحه ی شخصی درون فیسِ بوک

افتخار آن وزیر و چند شخص شد

خاک من منزلگه عشاق بود

بامهای خانه ها جای تهجد بود

جای عشق بازی با خدا

هر که بالا می رسید

نور الهی در وجودش می دمید

آمدی بر روی این سکو تو جا خوش کردی و

جای خوبان مرا پر کردی و

دیدنت امروز امری ضروری گشته و

داشتنت دیگر قبیح و زشت نیست

من تو را روزی هلاکت می کنم

من جوانان عزیزی ، باز برپا می کنم

مردِ مردانی چو همت ، باکری

یاد آنها را دوباره ، در دل این خاک ، برپا می کنم

من همان خاک نریمان و هزاران رستمم

ماهواره من تو را ، در همین زودیِ زود

در درون خاک خود ، ماتت می کنم

ماهواره من تو را از خاک خود بیرون می کنم

 رضا جامی

آدرس این وبلاگ : www.jangbabiedalaty.blogfa.com