حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام راز انجام اعمال دینی را در نهج البلاغه بیان فرموده اند.
حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام راز انجام برخی از اعمال را چنین برمی شمارند:
« خدا «ايمان» را براى پاكسازى دل از شرك،
و «نماز» را براى پاك بودن از كبر و خودپسندى،
و «زكات» را عامل فزونى روزى،
و «روزه» را براى آزمودن اخلاص بندگان،
و «حج» را براى نزديكى و همبستگى مسلمانان،
و «جهاد» را براى عزّت اسلام،
و «امر به معروف» را براى اصلاح توده هاى ناآگاه،
و «نهى از منكر» را براى بازداشتن بى خردان از زشتى ها،
«صله رحم» را براى فراوانى خويشاوندان،
و «قصاص» را براى پاسدارى از خون ها
و اجراى «حدود» را براى بزرگداشت محرّمات الهى،
و ترك «مى گسارى» را براى سلامت عقل،
و دورى از «دزدى» را براى تحقّق عفّت،
و ترك «زنا» را براى سلامت نسل آدمى،
و ترك «لواط» را براى فزونى فرزندان،
و «گواهى دادن» را براى به دست آوردن حقوق انكار شده،
و ترك «دروغ» را براى حرمت نگهداشتن راستى،
و «سلام» كردن را براى امنيّت از ترس ها،
و «امامت» را براى سازمان يافتن امور امّت،
و «فرمانبردارى از امام» را براى بزرگداشت مقام رهبرى، واجب كرد.»
حکمت شماره 252- نهج البلاغه - ترجمه محمد دشتی - انتشارات اتقان