حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام سرانجام دنیا دوستان را در نهج البلاغه بیان کرده است.

حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام می فرمابند:«مردم در دنيا دو دسته اند، يكى آن كس كه در دنيا براى دنيا كار كرد، و دنيا او را از آخرتش بازداشت، بر بازماندگان خويش از تهيدستى هراسان، و از تهيدستى خويش در امان است، پس زندگانى خود را در راه سود ديگران از دست مى دهد.

و ديگرى آن كه در دنيا براى آخرت كار مى كند، و نعمت هاى دنيا نيز بدون تلاش به او روى مى آورد، پس بهره هر دو جهان را چشيده، و مالك هر دو جهان مى گردد، و با آبرومندى در پيشگاه خدا صبح مى كند، و حاجتى را از خدا درخواست نمى كند جز آن كه روا مى گردد.»

حکمت شماره 268- نهج البلاغه - ترجمه محمد دشتی - انتشارات اتقان