عالم بزرگ اهل سنت و امام جمعه چنارلی در خصوص ضرورت مولودخوانی در مراسم تولد پیامبر(ص) گفت: اولین کسی که روز تولد حضرت رسول (ص)  را خاص گردانید ، صاحب مولود شریف یعنی ذات پر انوار حضرت محمّد (ص) می باشد.

به گزارش راه اترک، چندی است که برخی از افراد به برگزاری مراسم مولود خوانی و برگزاری جشن مراسم جشن تولد برای پیامبر (ص) در بین اهل سنت ایراد آورده و آن را بدعت اعلام کرده اند.

این عده حتی صدقه دادن در روز وفات و شهادت پیامبر یا صحابه ایشان را هم از جمله بدعت برشمرده اند.

حاج  ناصر آخوند قزل، امام جمعه دهستان پالیزان در خطبه های نماز جمعه چند روز پیش به طور کامل به شبهه ی ایجاد شده توسط این افراد پاسخ دادند.

همچنین حاج اسماعیل آخوند قدیری، امام جمعه چنارلی و از علمای برجسته اهل سنت استان گلستان نیز در جهت رفع این شبهه در نمازجمعه چنارلی سخنرانی نمودند و با ادله محکم روایی و قرآنی به پاسخ افرادی که مولود خوانی را بدعت می شمرند، می پردازند.

متن سخنان حاج اسماعیل آخوند قدیری توسط فرزند ایشان، زین العابدین قدیری ترجمه شده و در اختیار سایت راه اترک قرار داده شده است که در زیر به طور کامل آورده می شود.

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

الحَمدُ للهِ  رَبِّ العالمینَ حَمداً یُوافی نِعَمَهُ وَ یُکافِیءُ مَزیدَه وَ الصَّلاةُ وَ السّلامُ علی سیّدنا و حبیبنا و شفیعنا مُحمَّدٍ وَ عَلی آلِهِ و أصحابه أجمعین .

و اما بعد ؛ مجلس مبارک مولودی حضرت رسول ﷺ ، صدها سال است که در تمامی کشورهای اسلامی برپا می شود و با استقبال بسیار گرم علما ء و فضلاء و صاحب نظران در شریعت ، روبرو شده است و در جهت تأييد آن از سوی عالمان هر عصر کتابها و رساله ها نوشته شده و فتواها صادر شده است.تنها گروهی که به مخالفت با آن پرداخته اند ، فرقه نو ظهور و منحرف وهابیت است . این گمراهان از روی عدم آگاهی به شریعت و نیز بی مهری  نسبت به صاحب رسالت صَلی الله علیه وسلم ؛ مولودی را بدعت ناپسند و حرام می دانند. اما از آنجا که خداوند جل جلاله ، نام حبیب خود را بلند گردانیده است  ورَفَعنا لک ذِکرکَ - سوره انشراح آیه 4 لذا ثمره ی این کج اندیشی و عناد و مخالفت با مجلس مولودی شریف ، چیزی نیست جز اثبات جهل و نادانی خود بر همگان و خواری و ذلت در دنیا و خسران و نقمت در آخرت .

علامه سیّد محمّد بن علوی مالکی ، مدرس علوم حدیث در مکه مکرمه زادها الله شرفاً ، در کتاب ارزشمند {الإعلام بفتاوی ائمّة الإسلام حول مولده علیه الصلاة و السلام }ما جشن میلاد مبارک سید و سرورمان حضرت رسول اکرم ﷺ  را علی الدوام و برای همیشه و در هر وقت و به هر مناسبتی که در آن شادی و سرور باشد برپا    می کنیم و البته در ماه تولد ایشان یعنی ماه ربیع الاول بیشتر به آن می پردازیم.برای هیچ شخص عاقلی صحیح نیست که بپرسد چرا جشن می گیرید؟ زیرا این سؤال همانند آن است که بپرسد:چرا برای پیامبر ﷺ  شادی می کنید؟ آیا درست است که این سوال از مسلمانی صادر شود که شهادت می دهد لا إله إِلا الله و مُحَمَّداً رسول الله !؟بدرستی که این سؤال سست و سبک است و نیازی به جواب دادن ندارد و کافی است که در جواب او گفته شود:
من جشن می گیرم زیرا به مناسبت تولد حضرت رسول الله ﷺ ، شاد و مسرور هستم و این شادی و سرور من به خاطر دوستی من نسبت به ایشان است به عبارت دیگر محبّ و دوستدار ایشان هستم و بدیهی است که این محبت من نسبت به حضرت رسول صلی الله علیه وسلم ، نشان دهنده ایمان من است در نتیجه من مؤمن هستم .

منظور ما از جشن مولودی یعنی گردهمایی مسلمانان برای شنیدن سیرت آن أسوه ی حسنه و قدوه ي کامله و صلوات و سلام فرستادن بر آن جنابِ مستطاب و گوش دادن به مدایح و نعت هایی که در حق حضرتش سروده شده است و نیز خوراندن طعام و شیرینی به مؤمنین و نواختن فقراء و گرامی داشتن آنها و شادمان ساختن قلوب محبّان و دوستدارانش .

ما نمی گوییم که مجلس مبارک مولودی در شبی مخصوص و با آن کیفیتی که در نزد ما شناخته شده است عملی است که در شریعت به نص صریح وارد شده است (همانگونه که درباره نماز و روزه ... نصوص صریحه آمده است) . بلکه می گوییم در شریعت هیچ نصی یافت نمی شود که از انجام مولودی شریف منع کند ، زیرا که اجتماع مؤمنان برای ذکر و یاد خدا نمودن و صلوات و سلام فرستادن بر رسول خدا ﷺ ،از جمله اعمال نیک و پسندیده است و بایستی که هر گاه امکان آن وجود داشته باشد، به آن پرداخته شود مخصوصاً در ماه تولد او که در این ماه، انگیزه و علتی محکم تر و قوی تر وجود دارد برای روی آوردن و استقبال مردم و گردهمایی آنها و همچنین لبریز گشتن احساسات ایمانی ایشان؛ و این به خاطر ارتباط دادن ماه ربیع الاول هر سال است به آن ماه مبارکی که حضرت رسول ﷺ در آن تولد یافته است به عبارت دیگر با توجه به زمان حاضر، گذشته را به یاد می آورند .

این اجتماعات وسیله ای بزرگ است برای دعوت به سوی الله جلّ جلاله و فرصتی طلایی، که شایسته است از دست نرود بلکه بر دعوتگران و علماء واجب است که امت را به پیامبر ﷺ و اخلاق حمیده و آداب پسندیده و احوال منحصر به فرد و سیرت عالیه و معامله ی پاکیزه و عبادت خالصانه ایشان یادآور شوند و پند و نصیحت نموده به سوی نیکوکاری و رستگاری ، رهنمون کنند و آنها را از امتحانات و بدعت ها و فتنه ها برحذر بدارند.
و ما به فضل الهی؛ همیشه به سوی موارد فوق الذکر دعوت می کنیم و در این مجالس پرخیر و برکت شرکت می جوییم و به مردم می گوییم که:مقصود از این مراسم مولود خوانی ، فقط جمع شدن در یک مکان نیست بلکه این اجتماعات مبارک ، وسیله ای شریف است برای هدفی شریف و آن اهداف را بیان می کنیم . و کسی که در این مجالس برای دین خود ، چیزی کسب نکند در واقع از خیرات و فیوضات و برکات جشن مولودی شریف محروم و بی بهره مانده است .

اولین کسی که روز تولد حضرت رسول ﷺ  را خاص گردانید ، صاحب مولود شریف یعنی ذات پر انوار حضرت محمّد ﷺ می باشد . زیرا که در صحیح مسلم کتاب الصیام آمده است که آنگاه که از آن حضرت ﷺ در مورد روزه روز دوشنبه پرسیده شد؟ فرمودند :« دوشنبه روزی است که من در آن به دنیا آمده ام »و این صحیح ترین و صریح ترین نص و دلیل در مشروعیت مجلس مولودی شریف است.

 (صحیح مسلم به شرح نووی جلد چهارم صفحه 306 و 307 و مسند امام أحمد بن حنبل جلد پنجم صفحه 299)  

حافظ ابن حجر عسقلانی رحمه الله می گوید : برای من آشکار شده است که مجلس مولودی بر اصلی ثابت ، استوار است و آن اصل این است که در صحیح بخاری و مسلم آمده که پیامبر ﷺ  آنگاه که به مدینه تشریف آورد. یهودیان مدینه را دید که روز عاشورا را روزه می گیرند .از آنها پرسید : چرا این روز را روزه می گیرید ؟ آنها پاسخ دادند : عاشورا روزی است که خداوند فرعون را غرق کرد و موسی را نجات داد . ما هم برای شکرگزاری خداوند ،این روز را روزه می گیریم . در آن هنگام  حضرت رسول ﷺ  فرمودند : ما به موسی نسبت به شما شایسته تریم .

حدیث شماره (2004) از صحیح بخاری و حدیث شماره (127- 1130)از صحیح مسلم.

 بنابراین از این حدیث استفاده می شود که عمل شکرگزاری خداوند به خاطر دادن نعمتی یا برطرف نمودن مصیبت یا عذابی در روزی معیّن و نیز تکرار شکرگزاری در همان روز در همه سالها و برای همیشه ، صحیح و جایز می باشد و البته شکرگزاری خداوند به طرق مختلف حاصل می شود از آن جمله : سجده کردن برای او و روزه گرفتن و صدقه دادن و تلاوت قرآن و ... و کدامین نعمت بزرگتر است از نعمت آفرینش پیامبر رحمت حضرت رسول الله ﷺ که خداوند جل جلاله به سبب بعثت آن ذات مبارک بر مؤمنان منت نهاده ، آنجا که می فرماید: لقَد مَنَّ اللهُ عَلَی المُؤمِنینَ إذا بَعَثَ فیهِم رَسُولاً مِن أنفُسِهِم - سوره آل عمران آیه 164   یعنی (( هر آیینه نعمت فراوان داد خدا بر مؤمنان ، آنگاه که فرستاد در میان ایشان پیغمبری از قوم ایشان )) .

مجلس مولود ؛ شامل اجتماع مسلمانان و ذکر و صلوات دسته جمعی و صدقه و احسان نمودن و مدیحه سرایی و بزرگداشت حضرت رسول اکرم  ﷺ می باشد که همه اعمال فوق الذکر سنت هستند و شریعت تک تک آنها را از ما طلب نموده و انجام دهندگان آن را ستوده است و احادیث و آثار صحیحی درباره آنها روایت شده که بر انجام آنها تشویق و ترغیب می کند. نتیجه می گیریم که مجلس مولودی عملی است متشکل از مجموعه ای از سنتها و مستحبات

این است که مجلس مولودی شریف ؛ شامل یادآوری ولادت فرخنده حضرت ﷺ و معجزات ایشان و سیرت پسندیده آن حضرت و آشنایی به آن می باشد . آیا ما مأمور نیستیم که به او اقتداء کنیم و از اعمال و افعال و حرکات او پیروی کنیم و به معجزاتش ایمان بیاوریم و آیاتش را تصدیق نمائیم ؟ این موارد در کتابها و نوشته هایی که در مولودی ها خوانده می شود ذکر شده است .

تعظیم و بزرگداشت پیغمبر ﷺ امری شرعی است و سُرور و شادی کردن در روز میلاد باسعادت او با برپانمودن مهمانی ها و ضیافت ها و گردهمایی برای ذکر خدا و گرامی داشت فقیران و تنگدستان از آشکارترین مظاهر تعظیم و سُرور و شادمانی  و سپاسگزاری خداوند جل جلاله می باشد که ما را به دین استوار و متعادل هدایت فرموده است و با بعثت حضرت رسول اکرم علیه أفضل الصلاة و التسلیم بر ما منتی عظیم نهاده است .

ترجمه متن سخنرانی حاج اسماعیل آخوند قدیری، امام جمعه چنارلی توسط حاج زین العابدین قدیری، فرزند ایشان ترجمه شده است.

انتهای پیام/جامی