آموزشیاران نهضت سواد آموزی باید برای آموزش به کسانی تلاش کنند که توان و بهره یادگیری در آنها سخت تر شده  است.

به گزارش راه اترک، چند روز پیش، یعنی 7 دیماه، مصادف با سالروز تاسیس نهضت سواد آموزی در سال 1358 بود.

نهضتی که بر اساس آن مقرر شده بود که ریشهبی سوادی در کشور برچیده شود و اینچنین بود که نهضت سوادآموزی رقم خورد.

حالا سالها از تاسیس نهضت سوادآموزی می گذرد و خوشبختانه از قبل زحمات آموزشیاران و به خصوص توسعه آموزش و پرورش، نرخ  بی سوادی در کشور بسیار پایین آمده است.

اما مسئله استخدام رسمی آموزشیاران و بهره مندی از حقوق و مزایای استخدامی و ... از جمله دغدغه های همیشگی آموزشیاران نهضت  بوده است.

کار آموزش به افراد بازمانده از تحصیل و به خصوص افراد بزرگسال امر سختی است، چرا که سن آموزش در این افراد بالا رفته و توان سوادآموزان هم برای یادگیری به مرور کم می شود.

یافتن سوادآموز و برگزاری کلاس برای آنها به خاطر تلاش همین آموزشیاران کمی سخت شده و این جای خوشحالی دارد که جامعه بی سوادان کشور کم شده است.

اما بهره مندی از حقوق و مزایای کاری، برای برخی از افراد موجب شده که برخی از کسانی که تحت عنوان آموزشیار مشغول به فعالیت هستند ، اقدام به آموزش به افرادی کنند که هم سواد دارند و هم برخی از مدارک تحصیلی را نیز به دست آورده اند.

اگر چه بر طبق آنچه در قالب سیاست های سازمان نهضت سواد آموزس در سال 96 اعلام شده است، این نهضت تلاش می کند تا فرصتهای یادگیری مادام العمر و تحکیم و تثبیت سواد با اولویت مناطق محروم و آسیب پذیر را فراهم سازد ولی این امر باید با تمهیداتی فراهم شود که جلوی آسیبهاییی مانند: فریبکاری را بگیرد.

کبری (نام مستعار) یکی از این سوادآموزان نهضت است که به گفته خودش، آموزشیار نهضت از او خواهش کرده که نگوید که سواد دارد و این درحالی است که او تا دوره متوسطه اول درس خوانده است.

به نظر شما برای افزایش سطح رضایت مندی آموزش یاران  زحمت کش و خدوم نهضت سوادموزی و جلوگیری از اقدامات فریبنده برخی از افراد در امر آموزش، چه باید کرد؟

انتهای پیام/ج