گمان ما این است که شهدا رفته اند و ما مانده ایم ، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند.شهید آوینی
این شهیدان که حتی بنای یادبودی نیز برای آنها ساخته نشده است به همت و تلاش عده ای از اهالی شهر که از پدران خود در خصوص مظلومیت این شهدا در خصوص شهادت آنها شنیده بوده اند ، سالهاست بر سر مزار آنها می آیند و نثار روح آنها فاتحه سرمی دهند . 
این شهیدان ،در زمان حمله روسها به ایران (در جنگ جهانی دوم) با مقاومت جانانه خود درمقابل تجاوز نیروهای متخاصم شوروی ،تا سرحد زندگی ،جان شیرین خود را برای حفظ کیان ایران اسلامی فدا نمودند و غریبانه و در گمنامی در این منطقه از خاک کشور عزیز ایران اسلامی سر برآستان خاک نهادند . هرچند آنها گمنام نیستند ،بلکه زنده اند و نزد پروردگار خویش روزی می خورند و این ما هستیم که گرد گمنامی بر وجودمان پاشیده شده است و خدا را از یاد برده ایم. امروز بر سر مزار این شهدای گمنام رفتیم ،گویی آنها می خواستند حالا که قرار است دور از خانه و کاشانه ی خود از این دنیا بروند حداقل در کنار دوستان همسنگر خود بمانند و کنار هم ماندند تا پایان زمان مرگ شرافت مندانه شان .آنها بعد از شهادتشان توسط نیروهای متخاصم ، در یک گور دسته جمعی به خاک سپرده شدند . مسئولان بنیاد شهید ،اگر می توانند (که مسلماٌ می توانند) بنای یادبودی بر سر مزار این شهیدان گمنام برپا کنند تا در آن دنیا ، کمی از بار شرمندگیمان در مقابل شهیدان کم شود . محمد مهدی ارازیان خبرنگار اترک