یک شهروند مراوه ای گفت: خانها مردم روستاها را مجبور می کردند که برایشان بیگاری کنند.

به گزارش راه اترک، یکی از برکات نظام مقدس اسلامی و انقلابی که در سال 1357 به پیروزی رسید، پایان دوران ظلم خان و خان بازی و فئولاها بود.

مطلب زیر را آقای تویلی از اهالی یکی از روستاهای شهرستان مراوه تپه برایمان ارسال کرده است.

من ساکن یکی از روستاهای شهرستان مرزی مراوه تپه هستم و خاطره ای که برای شما می گویم مربوط به زمان قبل از انقلاب است.
در آن زمان در روستای ما قدرت در دست فئودالها و خوانین بود.
خانها و فئودالها زور داشتند و ژاندارمری هم از آنها حمایت می کرد.
پدرم که الان سالهاست که به رحمت خدا رفته، کمی دام داشت و به سختی زندگی ما را می چرخواند.
یادم هست که آن روزها اگر دامی از مردم ضعیف در مزارع فئودالها و خوانین اشتباهی می رفت، صاحب آن دام باید به مدت 5 روز به شکل کار اجباری در زمینهای آن خان یا فئودال کار می کرد و اگر نمی خواست نیروهای ژاندارمری به شدت با آن فرد برخورد می کردند.
پدرم از این همه ظلم همیشه ناراحت بود و یک روز که بازهم خان منطقه از پدرم بیگاری خواسته بود، پدرم با عصبانیت تصمیم سختی گرفت.
پدرم اسلحه قدیمیش را برداشت و به سرش هم نصف قیچی پشم زنی را بست و گفت: این بار ظلم با همین تفنگ اول به او تیر می زنم و اگر نشد با تیزی قیچی که به سر تفنگ به او حمله می کنم و
حاظرم در این کار جان خودم را هم از دست بدهم، این را گفت و به سمت خانه خان حرکت کرد.
یکی از بزرگان روستا تا این تصمیم پدرم را شنید بدو بدو به سمت او رفت و به سختی پدرم را از این تصمیم به خاطر حفظ خانواده منصرف کرد.
این شهروند ساکن روستایی در مراوه تپه گفت: به شکر خدا امروز دیگر از آن ظلمها و خان و خانبازی چیزی نمانده و امروز اگرچه پدر مرحومم در میان ما نیست ولی به شکر خدا دیگر نه خانی بر زمین مانده و نه خان بازی.
او ادامه داد: امروز حتی فرزندان همان خانها هم دیگر با ما برابر هستند و نمی توانند دیگر ظلمی به ما کنند.
تویلی آخوند فرزند مرحوم التی

انتهای پیام/رضا جامی