اولین گنج یاب و فلز یاب جهان در روستای دیکلی داش وجود داشته است.

به گزارش اترک، به گفته اهالی در سالهای خیلی دور که روستای دیکلی داش در مکان قبلیش یعنی در موقعیت میدانجق بوده است، اهالی روستا از یک دستگاه گنج یاب زنده استفاده می کرده اند.
طبق موارد ثبت شده در اداره ثبت اختراعات اولین فلزیابهای ایرانی در سال 1363 ساخته شده اند.
اما در سالهای دور در ایران و در شهرستان مراوه تپه و در روستای دیکلی داش اولین دستگاه فلزیاب ایرانی آغاز به کار می کند.
البته این دستگاه فلز یاب با فلزیابهای امروزی بسیار فرق داشته و مهمترین شاخصه ی آن ، بیولوژیک بودن آن بوده است.
آری این فلزیاب بیولوژیک ،موجود زنده ای به نام خروس بود.
اهالی این روستا دعایی را نوشته و بر گردن خروسی می بستند و خروس را رها کرده و اعتقاد داشتند هرجایی که خروس شروع به آواز کند ، آنجا محل گنج بسیار بزرگی خواهد بود.
این مطالب را یکی از اهالی روستای دیکلی داش برایمان تعریف کرد و گفت:پدربزرگش و چند تن از دوستانش به همین شکل بارها و بارها در زمان قدیم مکانهای مختلفی را کنده بودند و چیزی هم نیافته بودند.گویی دستگاه فلزیاب زنده آنها مشکلی فنی داشته است

عکس بالا مربوط به تپه تاریخی آق تپه در کنار روستای دیکلی داش می باشد.