نورمحمد اگرچه معلول است ولی با اراده اش همه چیز را حتی معلولیت را خسته کرده است.

به گزارش اترک، با او تماس که می گیرم با خوشرویی آدرس محل کارش را به من می دهد.با حجت الاسلام امیرشاهی رئیس اداره تبلیغات اسلام شهرستان مراوه تپه که چند سالی نیز در اداره بهزیستی مشغول بوده به دیدارش می رویم.

به خیابان شهید بهلکه می رسیم و او را با چهره ای شاداب در کنار خیابان منتظر می بینیم .

با خوشرویی تمام با ما حال و احوال می کند و ما را به سمت دفتر محل کارش می برد.او مددکار موسسه اترک است که زیر نظر بهزیستی فعالیت دارند.ماهی 300 هزار تومان حقوق دارد و بیمه نیز هنوز نشده است و با این 300 هزار تومان یک زندگی 3 نفره را می چرخاند.

مدیر موسسه اترک آقای غراوی نیز از جامعه معلولین کشور و در استخدام اداره ورزش است.

در ابتدا به او فرا رسیدن روز جهانی معلولین را که روزی است برای نشان دادن برتری عقل بر جسم ناقص تبریک می گوییم.

از او می خواهیم در مورد خودش بگوید و او چنین ادامه می دهد:«معلول به دنیا آمدم و به خاطر معلولیتم شکایتم را به مادرم می کردم.مادرم در 7 سالگی مرا برای ثبت نام به مدرسه برد و با زحمت مرا ثبت نام کرد.

دکترها می گفتند که زیاد زنده نخواهم ماند اما پیگیریها و دلسوزیهای شبانه روز پدر و مادر بسیار فداکار و زحمت کشم و امید به زندگی که معلمم در من ایجاد کرد باعث شد من امروز به امید خدا زنده بمانم و زندگی کنم.

از نورمحمد پران دوجی در خصوص معلمش می گوید:و اما در آن روزهای سخت معلمی برای ما آمد که انگار هدیه خدا برای من بود.

خانم زهرا بهدانی

در ابتدای ورودم به مدرسه کسی مرا قبول نمی کرد، حتی معلم کلاسمان.مادرم بسیار خواهش کرد و یک حرف او باعث شد معلم مان خانم بهدانی مرا قبول کند.

مادرم به او گفت:نمی خواهم پسرم شاگرد ممتاز شود، فقط می خواهم او با بچه ها باشد و روحیه اش عوض شود و چه دعایی که مادرم برای من و خانم بهدانی کرد.

خانم بهدانی که فرشته نجات من شده بود را خدا همسایه ما کرده بود هر روز به من امید می داد و هر روز مرا به کول می گرفت و به مدرسه می برد و برمی گرداند.»

نورمحمد پران دوجی جوان معلولی که ساکن شهر مراوه تپه است این روزها خوشحال از پیدا شدن کسی است که امید این روزهایش را بعد از خدا به او مدیون است.

او ادامه می دهد:امروز من 27 سال دارم و ازدواج کردم و یک دختر هم دارم. خیلی خوشحالم که خداوند بر سر راهم انسانهای فداکاری همچون خانم زهرا بهدانی، مهدی دوست فداکارم که 9 سال در کنارم بود و کیف مدرسه ام را برایم حمل می کرد و هنوز هم در کنارم است، پدر و مادر مهربانم که هیچ وقت تنهایم نگذاشتند و اگر صبر و مهربانی و دعای خیر آنها نبود ، من هم نبودم  را قرار داد.

نورمحمد می گوید:من معتقدم که آدمهای سالم عقل دارند و ما نیز عقل داریم و این عقل است که تصمیم می گیرد نه اعضا و اندام انسان.

شعر زیبایی را می خواهند :

گرچه معلولم ولی انديشه ام معلول نيست      هيچ مَجهولی برای فکر من مجهول نيست

اهل فِکر وهِمّت و شور وشعور و کوششم        داوَری هایِ غلط درباره ام مَقبول نيست

من می خواهم در همه عرصه های اجتماعی فعال باشم و برای کشور و منطقه ام خدمت کنم.

او در خصوص ازدواجش نیز گفت:به پدرم گفتم:پیدا کردن همسرم را به شما می سپارم ولی فقط یک شرط دارم و آنهم این است که باید وضعیتم را به آن فرد بگویم و او از وضعیت من با خبر باشد ، من می خواهم بدانم اگر روزی در خیابان، محله ای یا عروسی یا جایی افتادم او حاضر است دستم را بگیرد؟

و پدرم هم جستجو کرد و امروز با زحمت او همسری دارم که سالم است و مرا هم درک می کند و دختری هم دارم که او نیز سالم است و خدا را از بابت این نعمتهای خوبش بسیار شکرگزارم.

امروز من نورمحمد پران دوجی به عنوان مددکار موسسه اترک، پیگیر امور معلولین هستم و در پایان یک گلایه نیز دارم و آن این است که چرا معلولین شهرستان مراوه تپه علی رغم تواناییهای بسیار زیادی که دارند در کمتر اداره ای به خصوص در اداره بهزیستی شهرستان استخدام نشده اند؟

نورمحمد پران دوجی در پایان می گوید:می خواهم در اینجا از همه به خصوص پدر و مادر فداکارم که نگذاشتند هیچ کمبودی را حس کنم، دوستانم و همچنین از تلاشهای مجددانه آقای اسماعیل تاجی فرماندار شهرستان مراوه تپه صمیمانه تقدیر و تشکر کنم.

نورمحمد پران دوجی در عرصه های اجتماعی نیز حضوری همیشگی داشته و دارند. در تازه ترین حضور، وی در راهپیمایی روز قدس در سال 1395 حضور پیدا نمودند.

سایت اترک نیز به نوبه خود از این جوان موفق شهرستان که علی رغم معلولیت به همه نشان داد که معلولیت نمی تواند سد راه موفقیت شود، آرزوی موفقیت های بیشتر می کند.