بابا بندعلی 4 سال است که در خانه بستری است و تحت پوشش هیچ نهاد حمایتی قرار ندارد.

به گزارش اترک، خانه محقر بابا قزل معروف به بابا بندعلی در روستای قازانقایه قرار دارد.

سنت است که هر فرد ترکمن وقتی به سن 63 سالگی می رسد جشنی می گیرد و به خاطر اینکه به سن پیامبر رسیده است ولیمه می دهد.ولی بابا بندعلی این روزها نمی تواند چنین ولیمه ای را بدهد حتی او نمی تواند قبضهای برق و آبش را بدهد.او منبع درآمدی ندارد!

5 فرزند دارد که یکی از آنها طلبه است و در حوزه علمیه قازانقایه درس می خواند و 4 فرزند دیگر او نیز در حال درس خواندن در مدارس دولتی می باشند.

با زحمت بسیار بچه ها را با کمک همسر فداکارش بزرگ کرد ولی متاسفانه 4 سال پیش زمین گیر شد و دیگر نتوانست راه برود و از آن روز به بعد تمام سختیهای زندگی بر روی دوش همسر فداکارش افتاد.منبع درآمد او حالا پولهایی است که همسرش از کار برای دیگران به خانه می آورد که آنهم به خاطر فصلی بودن زمان کار موقتی است.یارانه ها نیز که به خاطر بزرگ شدن بچه ها و همچینین گران بودن هزینه های برق و آب و نفت و رفت و آمد، کفاف زندگی را نمی دهد چه برسد بخواهند از این پول فکری برای درمان بابا بندعلی بکنند.

به او پیشنهاد کردند که به کمیته امداد یا بهزیستی برود تا کمکش کنند.

اشکهایش اجازه صحبت به او را به سختی می دهد می گوید:یک گوسفند داشتم که همه سرمایه ام بود، آن را فروختم و پولش را در راه رفتن به مراوه تپه و تحت پوشش قرار گرفتن هزینه کردم ولی متاسفانه تمام هزینه هایی که انجام دادم هیچ شد و الان دیگر نه گوسفندی دارم و نه درآمدی .

با نگاهی از سر خجالت به همسرش نگاه می کند و از اینکه تمام بار زندگی روی دوش او افتاده خجالت می کشد.

پاهایش خشک شده و عظلات رها شده اند و به بابا بندعلی اجازه راه رفتن را نمی دهند.

گویی او خطاب به مسئولین می گوید:اگر مریض نمی شدم از شما انتظاری نداشتم ولی حالا به عنوان پدری که نمی خواهد دستش را پیش دیگران دراز کند ولی به خاطر صعف و بیماری قدرت کار کردن را ندارد از شما می خواهم اگر می توانید و می شود دست خانواده ی مرا بگیرد تا خداوند هم به شما خیر دنیا و آخرت را عطا فرماید.

ابراهیم قزل خبرنگار افتخاری اترک