حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام نشانه های فرماندار بی خاصیت را بیان می فرمایند.

حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام می می فرمایند:«پس از ياد خدا و درود، سستى انسان در انجام كارهايى كه بر عهده اوست، و پافشارى در كارى كه از مسؤوليّت او خارج است، نشانه ناتوانى آشكار، و انديشه ويرانگر است.

اقدام تو به تاراج مردم «قرقيسا»در مقابل رها كردن پاسدارى از مرزهايى كه تو را بر آن گمارده بوديم و كسى در آنجا نيست تا آنجا را حفظ كند، و سپاه دشمن را از آن مرزها دور سازد، انديشه اى باطل است.

تو در آنجا پلى شده اى كه دشمنان تو از آن بگذرند و بر دوستانت تهاجم آورند، نه قدرتى دارى كه با تو نبرد كنند، و نه هيبتى دارى كه از تو بترسند و بگريزند، نه مرزى را مى توانى حفظ كنى، و نه شوكت دشمن را مى توانى در هم بشكنى، نه نيازهاى مردم ديارت را كفايت مى كنى، و نه امام خود را راضى نگه مى دارى.»

نهج البلاغه - نامه شماره 61 - ترجمه محمد دشتی - انتشارات اتـــــقان (پایان نامه شماره 61)