مجوز دیگری برای تولید تراکتورهای خارجی در دولت یازدهم صادر شد.

به گزارش راه اترک، وسایل کشاورزی زیربنای رقابت محصولات کشاورزی می باشد و اگر سرزمینی قصد ماندن در عرصه رقابت کشاورزی را دارد باید بتواند، در زمینه ی کشاورزی به گونه ای عمل کند که از صفر تا 100 کار را در داخل انجام دهد.

از سالها پیش، تراکتور سازی تبریز به عنوان یک برند ملی معروف شده بود و مردم به آن اعتماد نیز داشتند.

بعدها تراکتورسازی سیرجان کرمان هم به صحنه آمد و چند سالی هم موضوع تراکتورسازی گلستان ، واقع در شهرک صنعتی کلاله و گالیکش مطرح شد.

اما سیاست دولت یازدهم در خصوص توجه به تولید داخلی نامشخص و گنگ است، چرا که از سویی بر توجه به اقتصاد داخلی صحه می گذارد و از سوی دیگر با واردات بی رویه محصولات، به تولید کنندگان داخلی فشار وارد کرده و این فشار در برخی موارد می تواند تا سرحد تعظیلی واحدهای صنعتی کشیده شود که نمونه هایی این تعطیلی، تعطیلی کارخانه ارج می باشد.

دولت یازدهم با وجود توانایی جوانان کشور در زمینه ی صنعت و وجود پتانسیلهایی بزرگی همچون تراکتورسازی تبریز و سیرجان و ایجاد کارخانه های تولیدی مشابه، بدون توجه به این موارد اقدام به ثبت قراردادهای تجاری با کشورهای خارجی و بازکردن پای آنها به داخل کشور شده است.

تراکتورسازی و صنایع تولیدی کشاورزی زتور چک یکی از این موارد است.

نمونه ی دیگر که تازه ترین اقدام دولت یازدهم در نابودی تولیدات داخلی است، اجازه تولید به کشور سوئیس در زمینه ساخت تراکتور و کمباین است.

آیا اجازه تولید به کارخانه های خارجی برای فروش وسیله و واردات قطعات به آنها، به صنعت کشاورزی ملی کشور کمک خواهد کرد؟

آیا این اجازه ها، موجب بیکاری هزاران کارگر کارخانه های تولیدی در کشور نخواهد شد؟

آیا این امور با تدبیر صورت می گیرد؟

احتمالا این واردات به گونه ای زیاد شود که شاید دیگر تراکتورهای داخلی را فقط در موزه دید.

انتهای پیام/جامی