حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام می فرمایند:«در شگفتم از بخيل به سوى فقرى مى شتابد كه از آن مى گريزد.»
حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام می فرمایند:« در شگفتم از بخيل به سوى فقرى مى شتابد كه از آن مى گريزد، و سرمايه اى را از دست مى دهد كه براى آن تلاش مى كند. در دنيا چون تهيدستان زندگى مى كند، امّا در آخرت چون سرمايه داران محاكمه مى شود. و در شگفتم از متكبّرى كه ديروز نطفه اى بى ارزش، و فردا مردارى گنديده خواهد بود و در شگفتم از آن كس كه آفرينش پديده ها را مى نگرد و در وجود خدا ترديد دارد و در شگفتم از آن كس كه مردگان را مى بيند و مرگ را از ياد برده است، و در شگفتم از آن كس كه پيدايش دوباره را انكار مى كند در حالى كه پيدايش آغازين را مى نگرد، و در شگفتم از آن كس كه خانه نابود شدنى، را آباد مى كند امّا جايگاه هميشگى را از ياد برده است.»
حکمت شماره 126 نهج البلاغه - ترجمه محمد دشتی - انتشارات اتقان