حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام آخر عاقبت عاشقان دنیا را در نهج البلاغه بیان فرموده اند.
حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام می فرمایند:«و آن كس كه زيور دنيا ديدگانش را خيره سازد دچار كور دلى گردد، و آن كس كه به دنياى حرام عشق ورزيد، درونش پر از اندوه شد، و غم و اندوه ها در خانه دلش رقصان گشت، كه از سويى سرگرمش سازند، و از سويى ديگر رهايش نمايند، تا آنجا كه گلويش را گرفته در گوشه اى بميرد، رگ هاى حيات او قطع شده، و نابود ساختن او بر خدا آسان، و به گور انداختن او به دست دوستان است.»
نهج البلاغه، حکمت شماره 367، ترجمه محمد دشتی، انتشارات اتقان