بعد از برنامه های ضد اسلامی غرب ، نوبت به برنامه های قبح شکنانه رسیده است .

دشمنی دشمنان اسلام ، امری طبیعی است ، اما قعالیتهای به ظاهر فرهنگی ، اما ضد فرهنگی داخلی با چه برنامه و هدفی صورت می گیرد؟

آنچه به ذهن می آید ، و متاسفانه به واقعیت هم نزدیک است ، این قبیل فعالیتها در راستای برنامه های تساهل و چشم پوشی های امثال مهاجرانی و ... است که با رویکرد قبح شکنی منکرات دینی صورت گرفته و تا کنون نیز ادامه داشته است .

در دولت اصلاحات به طور کلی این امر دنبال می شد ، از مدرسه تا دانشگاه و از خانه تا جامعه ، اما بعد از دولت اصلاحات این امر در قالب پوششی و بیشتر به شکل فیلمهای سینمایی ادامه پیدا کرد .

من جمله فیلمهایی از قبیل : من مادر هستم ،  مثل الی ، یک خانواده ی محترم و ...

امیدواریم مسئولین امر در خصوص این اتفاقات جواب قانع کننده ای داشته باشند تا این قبیل برداشته از اعمال آنها در جامعه صورت نگیرد .

محمد مهدی خبرنگار اترک