جای سوال است: شورای عالی آموزش و پرورش چرا اقدام به کاهش این بخش مهم (آموزش دین و زندگی)در آموزش  کرده است.

به گزارش راه اترک به نقل از کلاس بیست، معصومه عبدالهی مشاوره مراکز مشاوره و فعال رسانه ای استان گلستان در یادداشتی نوشت: از آنجایی  که دین تامین کننده خواسته ها و نیازهای بشر است، برای مسلمانان همه فعالیت های زندگی آنها اعم از فردی و اجتماعی در چارچوب دین تعریف شده است اهمیت بیشتری پیدا می کند.

در گذشته ملت های مختلف تجربه اثرات بدبی دینی را در زندگی فردی و اجتماعی جامعه خود تجربه کرده اند ولی الان دنیا تمدن پیشرفت خود را جدای از دین نمی بیند.

زبان دین، آرامش و دل متناسب با روحیات انسان است؛ انسان ها به خاطر نیازهای معنوی که دارند نیازمند استفاده از کتب دینی و به کار بستن آن در زندگی  می باشند تا به آرامش روحی برسند.

اگر دوباره بخواهیم تجربه حذف دین از زندگی بشریت را داشته باشیم بشریت دردنیای پرمشغله واسترس امروز با مشکلات بیشتری مواجه خواهد شد که قابل جبران نیست.

آموزش و پرورش اولین نهاد اجتماعی است که انسان از دوران کودکی در آن شخصیت اجتماعی او شروع به شکل گیری می کند و معلم که بنا به فرموده امام خمینی "معلمی شغل انیا است"  نقش بسیار مهمی در پرورش  روح انسان ایفا می کندو این معلم برای تعلیم و تربیت بهتر نیازمند استفاده از ابزار دین است که  کتاب های دینی به کمک معلم می آیند تا بتواند دانش آموزان را به سمت معنویت و کمال سوق دهد و قلب های آماده آنها را مملو از آرامش با آهنگ دین کند.

کتاب های دینی در آموزش و پرورش حاصل تلاش کارشناسان و روانشناسانی است که زبان دین را برای  کودکان قابل فهم کردند و از همان دوران آموزش ابتدایی فرزندان مان با الفبای دین آشنا می شوند.

حال جای سوال است  شورای عالی آموزش و پرورش چرا اقدام به کاهش این بخش مهم در آموزش  کرده است؛ این درحالی است که زنگ دین و زندگی برای همه دانش آموزان زنگی سرشار از معنویت و آرامش بوده و در لابه لای دروسی که ممکن است برای بعضی دانش آموزان به خاطر حجم زیاد یا سختی  کسل کننده باشد می تواند باعث تقویت روحیه آموزشی آنها گردد.

دیگر اینکه با وجود  افزایش هجمه های دشمن از طریق ماهواره و فضای مجازی و تکنولوژی روز مانند موبایل، رایانه به راحتی در اختیار کودکان قرار دارد، اهیمت زنگ درس دین و زندگی بیشتر از همیشه خود احساس می شود و بازهم جای سوال دارد که ما آیا برای نفوذ دشمن می خواهیم راه را هموار تر کنیم یا کاهش درس دین و زندگی یک مسئله آموزشی است که بر اثر مصلحت صورت گرفته است.

ولی همانطور که می دانیم ایجاد روحیه معنوی باعث کاهش فساد و جرم در جامعه می شود هرچه جامعه به سمت دین گرایش بیشتری داشته باشد آن جامعه به مدینه فاضله نزدیک تر است.

حال به تازگی  نامه 56 بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان به مراجع نگارش شده است که ابعاد بغرنج تری را از ماجرا نشان داده است؛ حذف بخش های ضد استکباری در متن دروس چیزی که با ماهیت ظلم ستیز و آزادی خواه انقلاب اسلامی در تناقض دارد.

همانطور که می دانیم ایجاد روحیه استکبار ستیزی در دنیای امروزی که ظلم استکبار، جهان را تهدید می کند از دوران کودکی باید شکل بگیرد؛ حال ما با حذف این مورد راه را برای نفوذ استکبار هموارتر کرده ایم چرا که کودکان امروز آینده کشور را رقم خواهند زد به نظر من این مسائل رنگ و بوی نقشه های از پیش طراخی شده دشمن برای ایجاد رخنه در فرهنگ ما دارد.

زیرا اگر بتوانیم فرهنگ جامعه ای را از آرمان ها و ارزش های اصیل خود دور کنیم کمی توانی بر آنجامعه تسلط پیدا کنی و دشمن ما امروز با این همه امکانات نظامی خوب می داند که با ابزار های جنگی نمی تواند نفوذ کند و برای اینکار از ابزار فرهنگی  و معنوی استفاده می کند و آسیب پذیر ترین قشر دانش آموزان هستند تا در آینده بتوانند با نفوذ بر افکار آنها به اهداف خود برسند و بر جامعه ما بدون هیچ مقاومتی از سوی مردم ما مسلط شوند که تهدیدی جدی برای جامعه مسلمان ایرانی محسوب می شود.