yaddasht1

گاها انتشار بی موقع یک مطلب در نشریه ها و فضای مجازی تبعاتی را در برخواهد داشت؛ لدا باید مراقب نوشته ها و گفتار خود باشیم.

به گزارش اترک به نقل از کلاله خبر، گاها انتشار بی موقع یک مطلب در نشریه ها و فضای مجازی تبعاتی را در برخواهد داشت؛ لدا باید مراقب نوشته ها و گفتار خود باشیم.احمد افتخاری در این باره نوشت:

السلام علیک یا ابا عبدا...

سلام برتو و یارانت که ایثار و شهادت درس مکتبتان بود و یاری و دستگیری مرام و معرفتتان. سلام بر شما که راهتان راه نماز و امر به معروف و نهی از منکر بود و یادتان مایه فخر و مباهات هر آزادمردی است.

دهه اول محرم به پایان رسید و چه نیکو عاشقان امام حسین(ع) مکتبش را یاری کردند. حال می فهمیم چرا امام شهدا در کربلا می گفت: هل من ناصر ینصرنی. او در آن زمان میدانست که یاوری ندارد چرا که یاوران صدیقش شهید شده بودند و آنها که با او میجنگیدند یاورش نبودند. این جمله برای آیندگانی بود که بعد ار کربلا باید دین جدش رسو ل ا... و هدف امام را که احیای آن بود را یاور ی می کردند. و امروز این مهم به لطف خدا اتفاق افتاده است. امروز وقتی در تمام دنیا به یاد شهدای کربلا مراسم برپا می شود یعنی پیام کربلا جهانی شده است. وقتی حتی دیگر ادیان نیز واقعه کربلا را می فهمند و به شهید کربلا احترام میکنند و از او مدد می جویند یعنی واقعه کربلا جاودانه شده است.

شاید خیلیها بخواهند با زیر سوال بردن این مراسم با شکوه و خدشه دار کردن آن به این آیین مقدس ضربه بزنند. اما همه دلسوختگان سید الشهداء میدانند که نباید بگذارند دشمنان به خواسته خود برسند. اگر در فضاهای مجازی می بینیم که مثلا از نوع عزاداری ها یا نوع نذر و نذورات میخواهند در جهت تضعیف مراسم استفاده کنند باید حواسمان جمع باشد تا با هدف دار کردن و درست استفاده کردن راه را بر این حیله آنان ببندیم. نذر کردن در تمام ادیان و مسلکها وجود دارد و کسی نمیتواند از وجود و لزوم آن خرده بگیرد. خیلی ها از این نذورات که صادقانه و خالصانه در راه خدا نذر شده مراد گرفته اند و چون با دل صاف و عقیده خالص آن را مصرف کرده اند اعتقاد شدید به آن دارند. بسیاری از مریضان و دردمندان با غذای نذری سید الشهداء شفا یافته اند و این از معنویات این مراسم است. هر نذری که با رعایت موازین نذر و با پاکی و خلوص نیت ارائه شود بدون شک راهگشا و مقبول خداوند متعال است. مرحوم آیت ا.. نائینی هم در مورد نذر کردن چنین میفرمایند:" نذر برای ائمه اطهار (ع) بسیار مؤثر است؛ مثلاً کسی نذر کند که اگر خدا حاجت او را برآورده کرد یک ختم قرآن بخواند و ثواب آن را به ساحت مقدس یکی از چهارده معصوم (ع) هدیه کند، یا نذر کند روزه بگیرد، یا چهل روز زیارت عاشورا بخواند.نذر علاوه بر این که خود کار خوبی است و از این جهت می‌تواند در تغییر سرنوشت انسان نقش داشته باشد، نوعی دعا و توسل به حساب می‌آید و از این جهت نیز می‌تواند باعث تغییر قضای الهی شود. علاوه بر این که آن چه در نذر آمده اگر از مصادیق عوامل تغییر دهنده قضا باشد؛ مثل صدقه و صله رحم خود می‌تواند در ردّ قضای الهی مؤثر باشد"

بنا براین هر عمل پسندیده ای که مورد رضای حق تعالی باشد میتواند نذر باشد و چه بسا نتوان جایگزین مادی برای آن در نظر گرفت.

یکی دیگر از کارهایی که میتواند چشم دشمنان را کور کند اتحاد و همدلی است که میتوان در این مراسم مشاهده کرد. یک مراسم بزرگ معنوی که در آن همه هستند با همه گرایشهای فکری و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی. با انواع توان مالی و جانی در خدمت به این محفل بزرگ قدم بر میدارند. محرم و عاشورا مربوط به افراد خاصی نیست و همه باید برای حفظ آن دل بسوزانند چرا که سید الشهداء بر گردن همه ما حق دارد. امروزه دیگر این مراسم مربوط به کشور خاصی هم نیست. در جای جای دنیا عزای سرور شهیدان مایه افتخار است.  و چه عظمتی است عزاداریهای بزرگ که نشان یک اتحاد بزرگ و یکدلی است. مثل عزاداری زنجان یا کرمان و یا خوزستان..همه مردم در یک اجتماع بزرگ به عزاداری مشغولند و شانه به شانه هم آنقدر ابهتی به مجلس امام حسین (ع) می دهند که مایه افتخار عاشقان حسین(ع) و مایه ترس دشمنان اسلام است. اگر اتحادمان را در برگزاری این مراسم روز به روز بیشتر کنیم و از تفرقه و نفاق دوری گزینیم و چون همه در یک هدف گام برمیداریم و آن یاری دین خدا و زنده نگهداشتن پیام کربلاست دیگر هیچ گزندی به ما نمیرسد.

ما در مکتب امام حسین(ع) بزرگ شده و از کودکی خود را در محفل عاشقان کربلا دیده ایم هیچ گاه نمی توانیم در راه خشنودی دشمنان گام برداریم. درس کربلا درس وفاداری و یاری است و معاندان نظام اسلامی بدانند که ما هرگز دست از ارزش های دینی خود بر نخواهیم داشت.

بیایید با سید الشهداء پیمان ببندیم که جز اهداف نهضتش به مساله ای دیگر در برگزاری مراسم عزایش فکر نکنیم و تنها هدفمان رضای حق تعالی باشد و بس. چرا که راه رسیدن به مرتبه ملکوتی نیت پاک و اخلاص در عمل است.