حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام پایه های دین و دنیا را بر چهار اصل استوار می دانند.
حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام در خصوص پایه هایی که دین و دنیا بر آن استوار هستند به جابر انصاری می فرمایند:« اى جابر، استوارى دين و دنيا به چهار چيز است: عالمى كه به علم خود عمل كند، و جاهلى كه از آموختن سرباز نزند، و بخشنده اى كه در بخشش بخل نورزد، و فقيرى كه آخرت خود را به دنيا نفروشد.
پس هر گاه عالم علم خود را تباه كند، نادان به آموختن روى نياورد، هر گاه بى نياز در بخشش بخل ورزد، تهيدست آخرت خويش را به دنيا فروشد.
اى جابر كسى كه نعمت هاى فراوان خدا به او روى كرد، نيازهاى فراوان مردم نيز به او روى آورد، پس اگر صاحب نعمتى حقوق واجب الهى را بپردازد، خداوند نعمت ها را بر او جاودانه سازد، و آن كس كه حقوق واجب الهى در نعمت ها را نپردازد، خداوند، آن را به زوال و نابودى كشاند.»
نهج البلاغه، حکمت شماره 372، ترجمه محمد دشتی، انتشارات اتقان