حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام برای استغفار 6 معنا قائل بودند.

حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام می فرمایند:«استغفار درجه والا مقامان است، و داراى شش معنا است، اوّل-  پشيمانى از آنچه گذشت، دوّم-  تصميم به عدم بازگشت، سوم-  پرداختن حقوق مردم

چنانكه خدا را پاك ديدار كنى كه چيزى بر عهده تو نباشد، چهارم-  تمام واجب هاى ضايع ساخته را به جا آورى، پنجم-  گوشتى كه از حرام بر اندامت روييده، با اندوه فراوان آب كنى، چنانكه پوست به استخوان چسبيده گوشت تازه برويد، ششم-  رنج طاعت را به تن بچشانى چنانكه شيرينى گناه را به او چشانده بودى، پس آنگاه بگويى، استغفر اللَّه.»

نهج البلاغه، حکمت شماره 416 ، ترجمه محمد دشتی، انتشارات اتقان