عقربه های ساعت هنوز در اعلام ساعت شش مردد هستند. اوستا یحیی کرکره مغازه را بالا می دهد و الوارها را آماده برش می کند. اره چوببری را روشن میکند و کار را آغاز میکند و این به معنای ساعت بیداری طبقات بالای مغازه و سایر همسایههای مجاور است!آری اینجا برخی از مشاغل مزاحم هستند.
به گزارش راه اترک، سر و صدای برخی از مشاغل به هیچ عنوان قابل تحمل نیستند ولی اعتراض به این سر و صدا هم زیاد جواب نمی دهد.
قانون در مورد مشاغل مزاحم چه تدبیری اندیشیده است؟
وحید حاج سعیدی - کلید: عقربه های ساعت هنوز در اعلام ساعت شش مردد هستند. اوستا یحیی کرکره مغازه را بالا می دهد و الوارها را آماده برش می کند. اره چوببری را روشن میکند و کار را آغاز میکند و این به معنای ساعت بیداری طبقات بالای مغازه و سایر همسایههای مجاور است!
در واقع ساعت بیدارباش واحدهای مسکونی مجاور، بستگی به میزان عجله و نوع سفارشات مشتریان اوستا یحیی دارد! صدای گوشخراش اره برقی، زوزههای ممتد رنده و سمباده برقی و تقتق اعصاب خرد کن چکش و منگنه برقی بخشی از مزاحمتهای روزانه نجاری در منطقه مسکونی می باشند و سد معبر در پیادهرو (که به کارگاه تابستانه اوستا یحیی تبدیل شده) و بوی رنگ و روغن جلا و پلیاِستر از دیگر موارد آزاردهنده این کارگاه نجاری در قلب شهر به حساب میآیند.
امروزه مزاحمتها و گرفتاریهایی از این دست که مشاغل مزاحم برای ساکنان واحدهای مسکونی یا تجاری ایجاد میکنند، به یکی از دغدغههای اساسی شهروندان در شهر های کوچک و بزرگ تبدیل شده که در بسیاری مواقع هیچ راهکار مطمئنی برای مقابله با این معضل شبانه روزی نمییابند.
پیگیریها و اعتراضات نیز معمولا کارساز نیستند چرا که هنوز راهکار عملی برای اجرای قوانین و مقررات وضع شده در خصوص مشاغل مزاحم تدوین نشده است و اگر هم تدوین شده، هنوز در فاز اجرا قرار نگرفته است. در هنگام دریافت جواز نیز تنها چیزی که بدان توجه نمی شود مقوله ایجاد مزاحمت شغل مورد تقاضا برای افراد و ساکنین شهر است. در حقیقت برای دریافت جواز کسب ، آیتمهایی نظیر نیاز شهر، فاصله مشاغل مشابه، سر و صدا دار یا بو دار بودن شغل مورد نظر، مکان تاسیس مغازه، اِشغال پیادهرو، مساحت مغازه، امکان فعالیت در داخل مغازه، میزان آلودگی صوتی شغل درخواستی و ... چندان مطرح نیست و شما نقداً میتوانید هر مغازهای را در هر محلی که صلاح بدانید تاسیس کنید!
مشاغل مزاحم کدامند؟
مشاغل مزاحم و آلاینده به شغلهایی اطلاق میشوند که به علت ایجاد سر و صدا (آلودگی صوتی)، آلاینده بودن (پخش دود و بوی رنگ و تینر، گرد و غبار، خاک اره، مواد زائد نظیر روغن سوخته، براده آهن و ...) و اشغال بخش اعظم پیادهرو در هنگام کار، باعث ایجاد مزاحمت برای ساکنان واحدهای مسکونی و کسبه مغازه های مجاور، و افراد عبوری از پیادهرو میشوند.
هر چند اکثر این شغل ها جزو مشاغل غیرمجاز نیستند ولی عمدتاً به علت نداشتن موقعیت مکانی مناسب، استقرار نامناسب و ناسازگار بودن با سایر مشاغل علاوه بر ایجاد مزاحمتهای فیزیکی، روانی و اخلال در عبور و مرور برای شهروندان، بر مبلمان و سیمای ظاهری شهرها نیز اثرات نامطلوب میگذارند. از جمله این مشاغل میتوان به آهنگری، جوشکاری، صافکاری، تراشکاری، جلوبندی، تعویض روغن، تعمیر انواع خودروهای بنزینی و گازوئیلی، تعمیر انواع موتورسیکلت و موتور چاه و سمپاش، نجاری، آلومینیمسازی، آپاراتی، سنگفروشی، حجاری، نقاشی، مصالحفروشی، آهنفروشی، تخلیه بار تجاری، کارواش، پمپ بنزین، چوببری، خرید و فروش ضایعات، تخمه شور کنی و ... اشاره کرد.
زندگی با اعمال شاقه در مجاورت مشاغل مزاحم!
بدون شک ساکنان مجتمعهای مسکونی و واحدهایی که در مجاورت این مشاغل مزاحم سکونت دارند، نوعی زندگی با اعمال شاقه را تجربه میکنند.
سر و صدای ناشی از کار در اکثر اوقات شبانهروز، پخش انواع آلایندهها نظیر بوی بنزین، صدای اگزوز و دود خودروهای در حال تعمیر، پخش شدن ذرات رنگ یا بوی رنگ، تینر، روغن جلا، گرد و غبار، سر و صدای چکشکاری یا برش کاری و سایر آلودگیهای صوتی، بصری و محیطی، علاوه بر مضرات جسمی و زیستمحیطی، باعث بر هم خوردن آرامش روانی ساکنان این منازل مسکونی میشوند که باید از صبح زود تا پاسی از شب (حتی روزهای تعطیل) این شرایط زجرآور را تحمل کنند.
از دیگر تبعات نامناسب این مشاغل نوع پوشش و ادبیات برخی از صاحبان این کارگاهها یا افرادی که در این مکانها به کار اشتغال دارند، میباشد که در برخی موارد بدون توجه به سن و سال و موقعیت اجتماعی ساکنان محل یا همسایگانی در حال عبور هستند، از الفاظ ناشایست استفاده میکنند.
علاوه بر این به علت اشغال پیادهرو توسط بسیاری از صاحبان این حِرفه، مردم عادی نیز مجبور هستند برای عبور و مرور از خیابان استفاده کنند که تبعات و خطرات خاص خود را دارد.
دردمندانه اینکه ساکنان این واحدهای مسکونی هیچ راهکار قانونی و منطقی نیز برای حل مشکل خود نمییابند و به ناچار باید فضای موجود را تحمل کنند و در بسیاری مواقع مجبور به مهاجرت و ترک محل سکونت و نقل مکان به فضایی آرام تر می شوند.
قانون در مورد مشاغل مزاحم چه تدبیری اندیشیده است؟
هر چند قانون در مورد مشاغل مزاحم تدابیری اندیشیده است و ممانعتهایی در مورد تاسیس و تغییر مکان این مشاغل به عمل میآورد ولی به نظر اجرای این موارد قانونی و تسریع در روند اجرایی آن نیاز به تدوین قوانین دیگری دارد.
الف: متن بند 20 ماده 55 قانون شهرداری
جلوگیری از ایجاد و تاسیس تمام اماکن که به نحوی از انحاء موجب بروز مزاحمت برای ساکنان یا مخالف اصول بهداشت در شهرهاست، شهرداری مکلف است از تاسیس کارخانهها – کارگاهها – گاراژهای عمومی و تعمیرگاهها و دکانها و همچنین مراکزی که مواد محترقه میسازند و اصطبل چارپایان و مراکز دامداری و به طور کلی تمام مشاغل و کسبهایی که ایجاد مزاحمت و سر و صدا کنند یا تولید دود یا عفونت جلوگیری کند و در تخریب کورههای آجر و گچ و آهکپزی و خزینه گرمابههای عمومی که مخالف بهداشت است، اقدام کند و با نظارت و مراقبت در وضع دودکشهای اماکن و کارخانهها و وسائط نقلیه که کارکردن آنها دود ایجاد میکند از آلوده شدن هوای شهر جلوگیری کند و هر گاه تاسیسات مذکور فوق قبل از تصویب این قانون به وجود آمده باشد آنها را تعطیل کند و اگر لازم شود آنها را به خارج از شهر انتقال دهد.
در ضمن اگر صاحب ملک به نظر شهرداری معترض باشد باید ظرف 10 روز اعتراض خود را به کمیسیونی مرکب از سه نفر که از طرف انجمن شهر انتخاب خواهند شد تسلیم کند رای کمیسیون قطعی و لازمالاجرا است.
هرگاه رای کمیسیون مبنی بر تائید نظر شهرداری باشد و یا صاحب ملک به موقع اعتراض نکرده و یا در مهلت مقرر شخصا اقدام نکند شهرداری به وسیله ماموران خود راسا اقدام خواهد کرد.
همانگونه که ملاحظه فرمودید صراحتهای قانونی در مورد برخورد با مشاغل مزاحم وجود دارد ولی به دلایل گسترده از جمله پراکنش و فراوانی مشاغل مزاحم در سطح شهرها، اطاله روند اجرایی برخورد با مشاغل مزاحم، رعایت برخی مصالح فردی و اجتماعی، نبود بودجه و امکانات لازم برای ساماندهی مشاغل و ایجاد شهرکهای تخصصی، عدم ثبات در مدیریت و ناهماهنگی بین ارگانها و ادارات متولی این امر، برخورد جدی با صاحبان مشاغل مزاحم و انتقال آنها به خارج از شهر به کندی صورت میگیرد.
چاره کار چیست؟
قطع به یقین برخورد قهری و پلمپ واحدهای تجاری مزاحم چاره کار نیست چرا که در این صورت همه روزه تعداد زیادی از مغازههای شهرها به ورطه تعطیلی کشیده خواهند شد! بنابراین در وهله اول باید به صورت جدی و قاطع، صدور مجوز و پروانه کسب برای افرادی که متقاضی چنین مشاغلی در مناطق مسکونی هستند، متوقف شود.
در گام بعدی باید با ایجاد شهرکهای تخصصی خودرویی، ساخت و ساز، نجاری، آهنگری و ... در خارج شهرها زمینه انتقال تدریجی این مشاغل را فراهم کرد.
شاید حمایت از انبوه سازان، عدم دریافت عوارض از سازندگان مجتمع ها و شهرک های حرفه ای و مشاغل، اعطای وامهای کم بهره جهت ساخت و یا خرید واحد های تجاری در مکان های یاد شده، تبلیغ و تشویق شهروندان به مراجعه به شهرکهای تخصصی، ایجاد امکانات رفاهی و مالی در این شهرکها، حذف یا کاهش عوارض سالیانه واحدهای تجاری و ... در تسریع انتقال اینگونه مشاغل به شهرکهای تخصصی مشاغل مختلف موثر باشد. امید است شهرداری ها نیز با حمایت از افرادی که قصد ورود به این مقوله را دارند، زمینه تسریع ساخت و ساز این مجتمع ها را فراهم سازند و یا با مشارکت بخش خصوصی در ساخت، گام های مثبتی در جهت بهسازی و پالایش شهر از مشاغل مزاحم بردارند.