بازی قهر کردن برای تصویب یک معاهده خارجی، تکرار موفقیتی است که این بار شکست خورد.

به گزارش راه اترک، برخی از افراد برای انجام کاری که برای آن اراده ای برنامه ریزی شده کرده اند، هرتلاشی را با تمام توان انجام می دهند و اگر در آخرین تلاشهای عملی راه به جایی نبردند، برخی از این افراد، اقدام به انجام یک بازی سیاسی قدیمی می کنند که در بعضی مواقع به ظاهر منتج به نتیجه هم شده است، هرچند که همان افراد در گذر زمان بعد از موفقیت به دست آمده به خاطر نتایج ضررآفرین پافشاری هایش، بارها و بارها آروز می کردند که ای کاش این اتفاق هرگز روی نمی داد.

رضا خان یکی از شخصیتهای تاریح پرفراز و نشیب کشورمان است که از همین حربه قهر استفاده کرد تا بتواند تایید به قدرت رسیدن خود را بگیرد.

محمد رضا پهلوی نیز از همین حربه ولی به گونه دیگر استفاده کرد، او بعد از قدرت گیری آیت الله کاشانی و دکتر مصدق به پشتوانه مردم ، از کشور فرار کرد و آمریکاییها با برنامه ریزی گسترده توانستند با یک کودتای سیاه، او به نتیجه ای که می خواست(برگشت به قدرت)رسید ولی او در سال 56 ، وقتی دوباره خواست از همین حربه استفاده کند، با نتیجه ای غیرقابل باور روبرو شد که همان پیروزی انقلاب اسلامی ایران بود.

قهر کردن برای رسیدن به هدف خاص به خصوص اهدافی که بیشتر به نفع دیگران است، بازی شکست خورده است که مطمئنن همان پافشاران به تحقق این اهداف، یا غرق در باور غربگرایی خودشان هستند و یا بازی خوردگان سیاستهای ماکیاویلیستی دشمن.

انتهای پیام/رضاجامی