پاسخی به نقد صاحب منشات به مراسم جشن سوم شعبان:
دو صد گفته را چون نیم کردار نیست.
به نوشته ی نویسنده ی میهمان سایت خبری اترک :مدیر مسئول محترم منشآت که امروز سکان مدیریت فرهنگی و آموزشی شهرستانی همچون کلاله را برعهده گرفته اید؛ سلام علیکم .
سوالی از شما دارم ، شما چقدر در نشریه ی خودتان ، از خودتان انتقاد کرده اید؟ تا به حال برای ترویج آموزه های دینی ، اشائه ی فرهنگ دینی و شعار و ارزشهای اسلامی از خودتان هزینه کرده اید؟ چقدر به فکر و حال افرادی بودید که در انتهای مطلب دو کلمه حرف و حساب در خصوص مراسم سوم شعبان از آنها یاد کرده اید؟
اگر جواب این سوالها و سوالهای دیگری از این قبیل ما توسط شما مثبت است ،حال از شما می پرسم ، شما در این راه چقدر نتیجه گرفته اید؟ اگر بگویید 100 درصد ، خیلی اغراق کرده اید ، چرا که با قبول فرض شما امروز دیگر نباید هیچ فرد محتاجی در منطقه باقی مانده باشد!
شاید بگویید به اندازه ی وسع خودم کارهایی انجام داده ام ! اگر جواب شما این باشد ،آیا می شود به این تلاش شما هر فردی انتقاد هم بکند؟ مثلا بگوید : شما خیلی کم کار کرده اید و باید بیشتر از این کار می کردید. یا چرا به این خانواده کمک کرده اید و این خانواده ها را از یاد برده اید؟و ...
آقای مدیر مسئول ؛ این که شما هم می دانید در مراسمات مذهبی ، همه ی امور را خود مردم تقبل می کنند ، امر بدیهی است و تعجب مردم در موقع خواندن منشآت شما در خصوص جشن سوم شعبان به همین خاطر بود،چرا که هزینه های این مراسم به صورت کامل مردمی جمع شده بود.هزینه ی کیک مراسم را خود قنادان و با دلی مملو از محبت اهل بیت تقبل کرده بودند و در این بین حضور قنادان اهل سنت نشان از وجود محبت اهل بیت در بین تمام مسلمانان بسیاز دل نشین بود.
شما فکر کردید که هزینه های این مراسم از ارگان خاصی تدارک دیده شده است ؟ من خودم با این که از قشر متوسط جامعه می باشم و قسطهای زیادی نیز دارم ولی اعتقاد دارم برای تبلیغ دین و برگزاری مراسمات و جشنهای سالم هزینه کردن اصراف نیست . به همین خاطر به عنوان نمکی در راه خدا ،از خودم و در حد توانم کمک کردم .
آقای منشآت عزیز ،شما راست می گویید که در این مراسم اگر به شکل مادی نگاه بکنیم ،هزینه ی تومانی زیادی صرف شده ولی اگر می دانستید که بسیاری از این هزینه ها نقدی به دست برگزار کنندگان نرسید ، شاید دیگر این گونه نمی نوشتید ؟
کسی بود که پلاستیک های مخصوص نگهداری کفش را خریداری کرده و به مراسم آورده بود،کسی دیگری جعبه های حمل پذیرایی را به صورت امانی ولی به طور رایگان داده بود و از این قبیل بسیار بود.
سوالی دیگر از شما دارم : آقای مدیر مسئول منشآت ، به نظر شما در زمان ائمه آیا فقیر در جامعه نبود؟ اگر بود ، آیا ائمه به شاعران هدیه نمی دادند؟آیا آنها اشتباه می کردند؟شما که اهل فرهنگ و ادب هستید بهتر از منِ کم سواد در این خصوص مطلع هستید!به نظر شما چرا ائمه با وجود افراد فقیر بی شمار در جامعه ی آن زمان ، مبالغ زیادی را به شاعران به عنوان صله هدیه می دادند؟
در مجموع به عنوان فردی از شهروندان این شهرستان که در این مراسم شرکت داشتم ، انتقاد شما را پذیرا هستم ولی به مصداق ضرب المثل « دو صد گفته را نیم کردار نیست » امیدوارم شما بتوانید با کاری فرهنگی ، همچین مراسمی را با همان مبالغی که در ذهن خودتان در خصوص مراسم سوم شعبان هزینه شده ، از بین مردم جمع آوری کرده و به افراد مورد اشاره در جشن بزرگی هدیه دهید.باشد که این امر خیر شما منشاء تحول عظیم فرهنگی در شهر و کشور ما باشد.اگر قصد همچین کاری را داشتید بنده به عنوان یک شهروند همان مبلغی را که در این مراسم کمک کرده ام ، در این کار خیر شما انشاء ا... کمک خواهم کرد.به شرط آنکه هیچ نگاه اسمی و دنیایی در آن نباشد.
باز هم می گویم که براستی سخنان نسل قدیم و اجدادمان را می بایست با آب طلا در قابی طلایی رنگ نوشت و بر دیواری از ...(نه طلا که می شود طلا را نیز برای مردم هزینه کرد) نصب نمود که « دو صد گفته را چون نیم کردار نیست.»
ر.م شهروندی از کلاله