آقای جهرمی، غربیها هم فضای مجازی را مدیریت می کنند.
به گزارش راه اترک، علت دوام اجتماع، ایجاد قوانین است که اگر این قوانین در هر اجتماعی رها شوند، جامعه به سمت هرج و مرج کشیده خواهد شد و این یک قانون در همه جوامع است و ربطی به جوامع دین باور و یا جوامع لاقید و ضد دین ندارد.
امروز همه باور دارند که بدون درنظر داشتن قوانین ، زندگی اجتماعی نه دوام دارد و نه ساختار.
زندگی در فضای اجتماعی نیز یکی از جنبه های زندگی اجتماعی انسان در عصر حاضر شده است که طبق نظر همه کارشناسان مسائل اجتماعی در کل جهان دارای ظوابطی است که در صورت عدم رعایت، مستوجب برخورد قضایی برای جلوگیری از هرج و مرج می شود.
بررسی قوانین نوشته شده در ابتدای ورود به صفحه های اجتماعی خارجی مانند: توئیتر، فیس بوک، تلگرام، اینستاگرام و ... نشان می دهد که همین فضاها نیز دارای قوانینی هستند عدم رعایت این قوانین موجب اخطار، تهدید و حذف صفحه، محتوا یا کاربری شما در آن فضای اجتماعی می شود.
کشورهای غربی در زمینه فضای مجازی قوانین سخت گیرانه خود را دارند به خصوص در زمینه مسائل سیاسی .
البته این کشورها در خصوص مسائل تربیتی نیز به قبول برخی قوانین تاکید کرده و برای آن جرم انگاری تعریف کرده اند.
هک، قانون کپی رایت، سرقتهای اینترنتی، محتواهای اینترنتی، استفاده از فیلتر شکن و ... جزو مواردی است که در قوانین کشورهای غربی به آن پرداخته شده و در خصوص آن دستورات بعضا شدیدی صادر شده است.
سردمداران کشورهای به اصطلاح توسعه یافته هم حضور در فضای مجازی را که اغلب در کشورهای خود آنها ساخته و پرداخته شده و حتی مورد حمایت قرار می گیرد، برای فرزندان خود نمی پسندند.
باراک حسین اوباما در خصوص ورود فرزندانش به فضای مجازی می گوید:«چرا باید بخواهیم با افراد زیادی که نمیشناسیم روبهرو شویم در حالی که آنها از امور ما باخبر باشند؟ این مساله چندان عاقلانه نیست.»
عقل سلیم حکم می کند به مکان خطرناک یا ورود نکنیم و یا اگر مجبور به ورود هستیم، لوازم و ابزار آن را هم داشته باشیم.
فضای مجازی، به حکم و ضرورت همان کشورهایی که آن را ساخته اند هم اگر در کشور ما باید ورود داشته باشد و بماند، باید هم دارای قانون باشد و یله و بی سرپرست به حال خود رها نشود.
فضای مجازی اگر فضای یله و رهایی باشد، جامعه ی بی درو پیکری می تواند بشود که سنگ را روی سنگ نشود قرار داد.
اگر قرار است فضای مجازی ما ماننند غربیها گسترده شود و اصلا هیچ اعتنایی هم به توسعه اینترنت ملی نشود، حداقل همان سختیگیریها غربیها را در خصوص فضای مجازی داشته باشیم.
هرچند سختگیریهای غربیها بیشتر حول مسائل سیاسی است و نگاه جامعه شناسان دانشگاهی و اساتید روانشناسی دانشگاههای کشور معطوف به مسائل تربیتی و خطر شدید رهاشدگی نوجوانان و جوانان در فضای بی نظم مجازی می باشد، ولی همان حداقل نظارت غربیها در فضای مجازی هم می تواند اثرات خوبی بر سلامت جامعه بگذارد.
تاکید اساتید علوم تربیتی بر تربیت درست نسل آینده به خصوص در زمینه ارائه محتواهای آموزشی درست، نشان از خطری است که جامعه به خصوص در فضای مجازی از آن رنج می برد و در صورتی که مدیریتی در آن نشود، نتایج زیانبار آن با سخنرانی و برگزاری همایش و کنفرانس قابل احصاء نخواهد بود.
انتهای پیام/رضا جامی، کارشناس ارشد علوم تربیتی