در بازیهای سیاسی، برخی عروسک هستند و بازیچه دیگران قرار می گیرند.

به قلم: س.غلامرضا

گاهی اوقات آدم، ناخواسته دلش می خواهد لوپ بعضی از انسان ها را بگیرد و به آنها بگوید:« عروسک کی بودی تو!!!»

می دانید که عروسک بر چند نوع است: بعضی از عروسک ها، عروسک خیمه شب بازی هستند. فردی در پشت صحنه قرار می گیرد و عروسک را با چند نخ به حرکت در می آورد و عروسک هم برای تماشاگران می رقصد و ادا در می آورد.

بعضی عروسک ها هم هستند که دست فرد دیگری در آنها فرو رفته و با حرکات دست آن دیگری، حرکت کرده و دهان باز می کنند و باز هم می رقصند و ادا در می آورند.
بعضی عروسک ها نیز باتری خور هستند. یکی، باتری در عروسک قرار داده و عروسک شروع به گفتن و خواندن می کند. یک متن را تکرار می کند و باز هم می رقصد و ادا در می آورد. بعد از خاتمه، باتری را خارج می کنند و اگر خواستند که باز هم برقصد و ادا در آورد و حرف بزند دوباره باتری را در درونش قرار می دهند.
دانستن اینکه چه کسی عروسک گردان است، کار سختی نیست. کافی است در کلام این افراد، ببینید از چه کسانی تعریف می کنند و از چه کسانی بد می گویند.
عملکردشان انسان را یاد شخصیت«گلام» در کارتون گالیور می اندازد که دائم می گفت:«من مخالفم و من می دونم کارمون تمومه» و خلاصه فقط بلد بود نق بزند.
این عروسک های خیمه شب بازی، پیمانکار رسانه ای هستند. سفارش می گیرند تا تخریب کنند! رفتارشان آدم را یاد فیلم « چند می گیری تا گریه کنی» می اندازد. منتهی به این افراد باید گفت:« چند می گیری تا تخریب کنی!!!».
بنده خدا تمام انرژی خود را صرف کرده تا فلانی استاندار شود. همه را می کوبد و از یکی تعریف می کند. هر روز مسئول جدید معرفی می کند و با ردیف کردن چند عکس گمانه زنی کرده و گزینه قطار می کند. حرف هایش مثل سخنرانی های «نتانیاهو» در سازمان ملل است. دروغ هایی که خودش هم باور ندارد ولی وظیفه دارد بگوید و بقیه هم چاره ای ندارند جز اینکه به این حرف ها بخندند.
در نهایت هرجور که فکر می کنم باز این جمله به ذهنم می رسد که این آدم ها یک عروسک هستند. عروسکی که آدم دوست دارد لوپش را بکشد و به او بگوید:« ... عروسک کی بودی تو!!!»

انتهای پیام/